از دل برآی دلبر و در بر درآ مرا

تا کی بناست دل ببری دلبرا مرا ؟

ترسم دگر فرا نرسد صبحِ روزِ وصل

از بس شبِ فراقِ تو گیرد فرا مرا

ای ماورای طاقتِ من داغِ هجرِ تو

وی احتمال وصلِ تو در ماورا مرا ،

یک شب نیامدی و ببینی که هر شب است

با یادِ روی ماهِ تو بس ماجرا مرا

چون شمع تا به کی دلِ ماتم سُرای من

آتش زند در این دلِ ماتم سَرا مرا ؟

عمری در دو دیده به رویت گشوده ام

دریابم از عنایت و از در درآ مرا

بار دگر « معین » سخن از خویش گفت و رفت

یا رب خلاص کن ز ردیفِ مرا مرا !

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: